کشور ایران ، به عنوان یکی از کشورهای مهم برای پرورش و نگهداری از گوسفندان شناخته شده است . جایگاه و مکانی که گوسفندان برای پرورش و نگهداری به آن نیاز دارند ، بسیار ساده تر از مکان های دیگر دام ها است به طوریکه در اکثر اوقات ، دامداران به صورت آزادانه گوسفندان را به چرا می برند و فقط در شرایط آب و هوایی نامسائد ، گوسفندان را به جایگاهشان منتقل می کنند ،
اما تنها چیزی که گوسفندان به آن نیاز دائمی دارند ، دسترسی به آب سالم و کافی است.به همین دلیل است که اکثر پرورش دهندگان به داشتن جایگاه مناسب ، برای پرورش گوسفند اهمیت نمی دهند ،اما چون امروزه دامپروری به شیوه های مدرن و جدید و با تعداد زیاد گوسفندان مرسوم شده است ، داشتن محلی بهداشتی و مناسب برای گوسفندان می تواند رادمان نهایی کار پرورش را بالا ببرد به طوریکه در ایران و مخصوصا در مناطق آب و هوایی نا مسائد می توانیم شاهد استفاده از محلی سر پوشیده ، برای گوسفندان باشیم . به طور کلی جایگاه برای پرورش گوسفند به دو نوع است .
• نوع اول ( روش مدرن )
این محل ها بیشتر با آجر ، بتون ، سیمان ساخته می شوند و سقف آن ها را هم ، ورق های گالوانیزه تشکیل می دهد که در هنگام ساخت ، باید به مسائل بهداشتی و تهویه جایگاه و داشتن نور کافی برای جایگاه توجه شود .
• نوع دوم ( روش روستایی )
معمولا مصالح مورد استفاده در این روش ، مصالح موجود در آن منطقه ( چوب ، گل ، خشت و…) است و توجه زیادی به نور ، تهویه، درها و دیوارهای جایگاه گوسفند نشده است.
البته بعضی بخش های دیگر، برای محل نگهداری گوسفندان بهتر است وجود داشته باشد .